Anna może wygrać walkę o życie i znów obdarzyć szczęściem swoją rodzinę… Jedyną przeszkodę stanowi kwota, która dla niej samej jest nieosiągalna….

Anna choruje na złośliwy nowotwór piersi HER 2 potrójnie dodatni. Jest to rodzaj raka, na który jeszcze 10 lat temu nie było dostępnych leków, dających dobre rokowania. W końcu pojawił się pierwszy z leków celowanych – herceptyna – który poza standardowym działaniem chemioterapii,  dawał szansę na wydłużenie życia o dodatkowe lata. Jednak musiało upłynąć sporo czasu, by lek ten stał się powszechnie dostępny. Aktualnie, lek ten jest refundowany, lecz kilka lat później powstał drugi z leków celowanych – perjeta. Współdziałanie tych dwóch leków w chemioterapii nie tylko daje szansę na wydłużenie czasu życia, ale także na całkowite wyleczenie.

„Niestety, ten ostatni z leków nie jest jeszcze refundowany. Nie w każdym przypadku, nie dla każdego…” – mówi ze smutkiem Anna. Refundacja obejmuje tylko zaawansowane stadium choroby, czyli leczenie paliatywne. „Moja choroba jest w stadium początkowym i mimo, że mam szansę na całkowite wyzdrowienie, na szczęście i życie, nie mogę z niej skorzystać w ramach refundacji… muszę za tą szansę zapłacić sumę, jaka jest dla mnie przerażająco ogromna i niedostępna…” – mówi Anna.

Anna, kobieta o walecznym charakterze, zainwestowała w swoją walkę o życie, wykorzystując dostępne środki. „Leczenie przynosi imponujące efekty, ale możliwości finansowania dalszych dawek leku wyczerpały się…”.

Leczenie, które daje Annie szansę na zdrowie, samo w sobie jest bardzo wyczerpujące i ogranicza Annie aktywność zawodową, odbierając jej jednocześnie jedyne źródło utrzymania dla siebie i całej rodziny. „Z każdym miesiącem jestem zdrowsza a zarazem słabsza… a moja walka musi trwać… skąd brać na to wszystko siłę? Nadzieja jest moim motorem napędowym, bo przecież mam dla kogo żyć, mam dla kogo się starać…”.

Anna jest psychologiem. W swą pracę wkłada całe swoje serce, w końcu pomaga ludziom… Pomaga osobom, które bez niej mogłyby nie dać sobie rady w życiu. Jest mentorem dla potrzebujących. Jej praca nie jest dla Niej tylko pracą. Jest częścią życia, dostarczającą jej wiele satysfakcji i szczęścia, bo to od jej poświęcenia i oddania zależy jakość życia wielu ludzi. Czasem dosłownie musi je ocalić. Ma również kochającą rodzinę, dla której chce żyć, dla której chce wygrać tę walkę. Dla Tomasza, dla którego codzienność bez partnerki życiowej nigdy nie byłaby już taka sama… dla swoich ukochanych dzieci, z których najmłodszy jej skarb ma dopiero 3,5 roku. Życie jej dzieci byłoby trudne bez mamy. Za trudne.

Anna ma szansę na szczęście i życie. Od sukcesu dzieli ją zakup czterech, ostatnich dawek leku. Każdy z nich musi przyjmować co trzy tygodnie. „Tempo, w jakim się to dzieje, w jakim muszę przyjmować leki, przekracza moje możliwości finansowe… nie jestem w stanie samodzielnie pokryć tych wszystkich wydatków…”